Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Η ΦΙΕΣΤΑ - ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ




















Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΑΦΛΟΥ

Έχει περάσει μια εβδομάδα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και νομίζεις πως οι πανηγυρισμοί και τα γλέντια δεν θα σταματήσουν ποτέ στην Καλαμωτή… είναι δικαιωμένοι, πανευτυχείς, ακούραστοι και ασφαλώς…. Πρωταθλητές!
Ένα αποτέλεσμα απόλυτα δίκαιο αφού η ομάδα πάλεψε σκληρά για αυτό ενάντια σε όσους το θεωρούσαν ακατόρθωτο και απέδειξε πόσο πολύ το ήθελε.
Το κύπελλο αυτό ήρθε να στολίσει τα γραφεία της ομάδας και να επιβραβεύσει προσπάθειες 41 χρόνων.
Με το άγχος του πρωτάρη αλλά και με το πάθος του νικητή, η ομάδα σε λίγο καιρό καλείται να αποφασίσει για την συνέχεια της πορείας της και την πραγματοποίηση ενός δύσκολου αλλά σημαντικού στόχου που δεν είναι άλλος από την άνοδο στην Δ΄ εθνική κατηγορία.
Η απόφαση αυτή κάθε άλλο παρά εύκολη είναι, για το λόγο αυτό και ο φίλαθλος κόσμος της Καλαμωτής θα πρέπει να την στηρίξει όποια και να είναι.
Άλλωστε η υπόσχεση που έχουν δώσει στην ομάδα είναι… ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ!

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΑΦΛΟΥ

Οι επιφανείς Καλαμωτούσοι

Όλες αυτές τις μέρες όπου κι αν πάω κύριο θέμα συζήτησης είναι η ομάδα. Όλοι ξαφνικά έχουν άποψη για το αν θα πρέπει αυτή η ομάδα να βγει στην Δ’ Εθνική και να χαλάσει ένα υπέρογκο ποσό η αν θα πρέπει να μείνει στο τοπικό πρωτάθλημα και να ξεκινήσει με -12. Ακόμα ακούω ότι βρέθηκαν και οι άνθρωποι που δηλώνουν ότι θα δώσουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό και το μόνο που θέλουν είναι να καθίσουν στην θέση του Προέδρου. Ακούω, ότι οι επιφανείς Καλαμωτούσοι που αγαπάνε το χωριό τους και την ομάδα αν τους το ζητήσει η διοίκηση αυτής, θα συμβάλουν οικονομικά ακολουθώντας το μοντέλο του Όμηρου Καλλιμασιάς, όταν 150 άτομα έδωσαν από 500 ευρώ για να πάει η ομάδα Δ’ Εθνική. Έχω ακούσει πολλά και έχουν δει τα μάτια μου ακόμα περισσότερα.

Θέλω να το δώ λοιπόν και αυτό. Ας κάνει ο Πρόεδρος και η Διοίκηση μια λαϊκή συγκέντρωση για να δούμε ποιοι θα δώσουν και ποιοι όχι. Ποιοι ενδιαφέρονται πραγματικά και ποιοι απ αυτούς το ενδιαφέρον τους σταματάει στην πόρτα του καφενείου. Εγώ πιστεύω ότι κανείς δεν πρόκειται να δώσει τίποτα παραπάνω γι αυτήν την ομάδα, όσα πρωταθλήματα και να πάρει, πέραν από τα 5 ευρώ που δίνει κάθε χρόνο για το ημερολόγιο και τα 20 ευρώ για έναν χορό η κάποιο πανηγύρι της. Και αυτό γιατί σε κανενός την συνείδηση δεν έχει μπει το τι αντιπροσωπεύει αυτή η ομάδα για το χωριό, όπως έχει μπει στου Νενητούση, η του Καλλιμασιώτη. Δεν έχουν καταλάβει ότι η ομάδα είναι ο καλύτερος πρεσβευτής μας σε ολόκληρη την Χίο και πως αν βγει εκτός Χίου, σε κάθε αγώνα, άσχετα αν κερδίσει η χάσει, η ΚΑΛΑΜΩΤΗ είναι αυτή που θα ακούγεται. Και εγώ γουστάρω να δω την Καλαμωτή στην Δ’ Εθνική αφού μόνο και μόνο για την εμπειρία αξίζει να πάει. Όμως αν όλοι αυτοί οι επιφανείς Καλαμωτούσοι δεν ταρακουνηθούν λίγο, κανείς δεν πρόκειται να πάει πουθενά.

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΑΘΛΟΥ

Έτος  2010.  Η  εποχή  της  παγκόσµιας  κρίσης. Των  αξιών, των κοινωνικών θεσµών,  της  πολιτικής,  της  οικονοµίας. Η εποχή της άρνησης ανάληψης ευθυνών και της διατύπωσης κατηγοριών εναντίον όλων των άλλων πλην του εαυτού  µας. Πάντα φταίνε όλοι οι άλλοι,  αλλά ποτέ δεν  ευθυνόµαστε  εµείς! Ναι, εµείς,  έστω στο βαθµό που µας αναλογεί, από τη θέση που βρισκόµαστε, και  κρίνουµε    τους  πάντες.  Εκµηδενίζουμε  τα  πάντα,  αλλά  εµείς,  φυσικά, είµαστε  ψηλά  γιατί  είµαστε  διαφορετικοί, δίκαιοι,  σωστοί,  αµερόληπτοι  και σίγουρα όχι όπως όλοι οι άλλοι. ∆ιαµαρτυρόµαστε   για  το δίκαιό µας µόνο όταν  µας  αδικούν,  ή  χειρότερα  όταν  νοµίζουµε  πως  µας  αδικούν,  αλλά σιωπούµε  εγκληµατικά όταν βλέπουµε πως αδικείται κατάφωρα ο διπλανός µας, ο συνάδελφός µας, αυτός που στη θέση  του δε θα θελες να βρίσκεσαι,   
αλλά  για  τον οποίο δεν  έχεις λόγο να διαµαρτυρηθείς,  να φωνάξεις. Τότε η σιωπή σε βόλευε, αλλά βολεύει και εξυπηρετεί και το ίδιο το «σύστηµα» ή τοσα σ΄εξυπηρετεί  να  το αποκαλείς, «κατεστηµένο», όπως τώρα ξαφνικά έµµεσα σ΄εξυπηρετεί  να  το αποκαλείς, που σε αδικεί, αν σε αδικεί πράγµατι, και που κάποτε το χαρακτήριζες θεσµό. Παιδιά, µία κοινωνία, µια χώρα, ο Κόσµος  ολόκληρος,  δεν  πάει  έτσι μπροστά. Απαιτεί αυτοκριτική, τόλµη και ανάληψη ευθυνών από τον καθένα µας. Για το καλό όλων µας! 
 Σχόλια φιλάθλου της ΑΕ.Καλαµωτής, διαβάζοντας τα αθλητικά φύλλα των         
τοπικών εφηµερίδων του νησιού µας τις τελευταίες ηµέρες αναφορικά µε        
τα αποτελέσµατα των µπαράζ του τοπικού Πρωταθλήµατος.

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΑΘΛΟΥ

Σε μια εποχή που εκμηδενιζει τα πάντα, που απογοητεύει και απελπίζει... σε μια χώρα που σε αηδιάζει και σε απομακρύνει… υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν στο όνομα ενός χωριού, κάπου στο αιγαίο,
να σε κάνουν να νιώσεις υπερήφανος για κάτι. Υπερήφανο για την επίμονη προσπάθεια και την
ανταμοιβή κόπων πολλών χρόνων. Υπερήφανο για την ειλικρινή αφοσίωση κάποιων ανθρώπων σε ένα σκοπό.
Υπερήφανο γιατί  αυτοί οι άνθρωποι ξοδεύουν χρόνο και χρήματα χωρίς να περιμένουν ότι κάποια στιγμή θα γεμίσει το πορτοφόλι τους . Υπερήφανο γιατί το μόνο που ζητάνε από εσένα είναι να είσαι δίπλα τους και να τους στηρίζεις και στα καλά και στα κακά… μιλάω ασφαλώς για την ομάδα της Καλαμωτής, που όλο και περισσότερο μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας και όλοι περιμένουμε να πανηγυρίσουμε για αυτήν.
Καλή επιτυχία

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Βαθμολογία 2009-2010 (Τελική)

Βαθμολογία (Τελική)
1.Μίκρα 58
2.Καλαμωτή 58
3.Ηρακλής 58
4.Όμηρος 56
5.Κανάρης 55
6.Ατρόμητος 41
7.Πιτυός 36
8.Κοφινάς 33
9.Ελάτα 32
10.Καρυές 25
11.Ατλας 19
12.Φάρκαινα 18
13.Βαρβασιακός 17
14.ΑΕΧΒ 12

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΑΘΛΟΥ

Μου είπαν: «γράψε κάτι για την οµάδα». ∆εν είναι εύκολο όµως να αποτυπώσεις σκέψεις και συναισθήµατα στο χαρτί. Το γεγονός πάντως ότι αυτή η οµάδα όντως δηµιούργησε σκέψεις και
συναισθήµατα σε πολλούς από εµάς, είναι από µόνο του µια µεγάλη επιτυχία και όλοι µιλάνε γι ’ αυτήν.
Πριν κάποια χρόνια, ήταν µάλλον λίγοι εκείνοι που πραγµατικά ενδιαφέρονταν για την οµάδα.
Αποδείχτηκε τελικά ότι αυτοί οι λίγοι ήταν αρκετοί για να τα καταφέρουν!
Γιατί είχαν όραµα και όρεξη. Ήθελαν να πάµε µπροστά. Έτσι σήµερα κατάφεραν να ενώσουν ένα ολόκληρο χωριό στις κερκίδες των γηπέδων. Άνθρωποι που ούτε θα το φανταζόσουν ότι θα βρίσκονταν εκεί. Κι όµως βρέθηκαν! Και ελπίζω ότι θα ξαναβρεθούν και στη συνέχεια για να νιώσουν πως είναι να είσαι υπερήφανος για τον τόπο σου.
Να µοιράζεσαι στιγµές, συγκινήσεις και συνθήµατα. Να µην είσαι ένας απλός φίλαθλος αλλά µέλος µιας οµάδας ή ακόµα περισσότερο µιας παρέας.
Σας ευχαριστούµε ρε παιδιά! Βάλτε τα δυνατά σας να πάτε την Καλαµωτή µας ακόµα πιο ψηλά!